Een wereld van verschil in een stad vol contrasten
Tegenstellingen van een wereldstad
In de laatste 30 jaar ging Santa Cruz van een kleine samenleving naar een miljoenenstad. De weelde van wolkenkrabbers en luxewagens staat in schril contrast met de enorme armoede waarin de gezinnen van Niño Feliz leven.
We bezoeken families in huizen niet groter dan een slaapkamer. Een stapelbed voor zes personen, geen tafel of stoel, een kleine kast met enkel wat kleren … Het is niet te vatten in welke omstandigheden kinderen moeten opgroeien. Op een andere plek ligt de mama kermend van de pijn op bed … Na een val kan ze niet meer bewegen. Voor een bezoek aan het ziekenhuis heeft ze geen budget, want ook voor eten voor haarzelf en de vier kinderen is er die dag geen geld. Zo’n bezoeken hakken er stevig in. Gelukkig is Niño Feliz er om deze gezinnen te helpen – met urgente zaken, maar ook op een structurele manier.
Past als een puzzel
Hoewel ik vooraf al veel wist over de werking van Niño Feliz, sta ik versteld van de aanpak ter plaatse. Niets wordt aan het toeval overgelaten: de totaalaanpak is écht allesomvattend. De hulp start vanuit het kind, meestal is voeding de grootste nood. Maar een plekje in de comedor is slechts het begin: de ouders volgen workshops, de kinderen komen na een tijd in aanmerking voor een peetouderschap.
Dan gaat de bal aan het rollen met huiswerkbegeleiding, Engelse les, workshops, medische checks, teken- en muzieklessen, … Alles wat bij Niño Feliz gebeurt, heeft hetzelfde doel: de kinderen compleet ondersteunen op hun weg uit de armoede.
Een onvergetelijke ervaring
We beleven elk aspect van de hulp. Maaltijden serveren in de comedor, meubels en voedselpakketten verdelen met de sociale dienst, afstudeerprojecten van de jongeren bekijken, verbluft zijn over het niveau in de Engelse les, ...
Ook een concert van de jonge muzikanten – wat een talent – en de ontmoetingen met professionals die hun universitair diploma behaalden dankzij Niño Feliz, blijven absoluut bij. En dan heb ik het nog niet gehad over de karrenvracht aan knuffels en het veelvuldig inzetten van ‘cumpleaños feliz’ voor mijn verjaardag …
Langverwachte ontmoetingen
Ongetwijfeld het moment waar ik het meeste naar uitkijk: het bezoek aan mijn petekind Abraham. Hij staat me op te wachten met een zelfgemaakt welkomstbord – zichtbaar zenuwachtig, net als ik. Een eerste cadeautje breekt het ijs en hij toont zijn huisje … Broeierig heet, maar tegelijk zo kil.
Gelukkig klaart zijn gezichtje op dankzij de nieuwe voetbalschoenen. Zijn broertje Bruno gebruikt meteen het vulpapier om de nieuwe stempels te testen – want tekenblaadjes hebben ze niet. Ik ben blij om toch even zorgeloze kinderen te zien.
Geen vaarwel, maar tot ziens
Ik had al zoveel video’s en foto’s gezien en verhalen gehoord, maar die verdwijnen in het niets als je er middenin staat. Je zou zoveel willen doen voor de kinderen en hun familie. Hen eten en kleren bezorgen, hoop geven voor de toekomst en hen overstelpen met liefde. Gelukkig is dat exact wat Niño Feliz kan doen met de hulp van peetouders en donateurs. Maar vergis je niet: alle hulp is gestructureerd en doordacht zodat de kinderen écht vooruit geraken.
Ik voel me vanaf het eerste moment opgenomen in de warme Niño Feliz-familie. Want zelfs al begrijp je de taal niet altijd, ook zonder woorden krijg je veel gezegd. Bedankt, Marie-Christine, om ons mee op sleeptouw te nemen doorheen je tweede thuis. En bedankt aan alle medewerkers voor jullie onvoorwaardelijke inzet. Het is overduidelijk dat Niño Feliz steunen een écht verschil maakt in het leven van een kind.
